Czym jest korekta wstępna?

Korekta wstępna to jeden z podstawowych obowiązków przedsiębiorców wybierających stosowanie estońskiego CIT. Polega ona na zadeklarowaniu różnic zachodzących pomiędzy wynikiem podatkowym a bilansowym. Różnice te wynikają najczęściej z różnic w kwalifikacji określonych wydatków i przychodów na gruncie prawa podatkowego i prawa bilansowego.

Podatnicy opodatkowani na zasadach ogólnych stosują przepisy prawa bilansowego i podatkowego jednocześnie. Często wynik działalności na gruncie prawa bilansowego różni się znacznie od wyniku podatkowego. Może to wynikać choćby z tego, że na gruncie ustaw podatkowych nie wszystkie wydatki są traktowane jako koszty. Przechodząc na zasady „estońskie” podatnicy zaprzestają stosowania zasad prawa podatkowego a poprzestają jedynie na zasadach wynikających z ustawy o rachunkowości. W związku z tym, że po wejściu w Estoński CIT podatnik nie będzie mógł zaliczyć do kosztów podatkowych wydatków które poniósł w przeszłości a które zaliczył już do kosztów bilansowych. Stąd przepisy pozwalają mu je rozliczyć w ramach korekty wstępnej.

Różnice w wyniku podatkowym i bilansowym mogą się pojawić np. przypadku odsetek płaconych od pożyczek. Zgodnie z przepisami podatkowymi odsetki stanowią koszt podatkowy dopiero w momencie ich zapłaty. Z kolei na gruncie ustawy o rachunkowości kosztem są już odsetki naliczone. Korekta wstępna w zakresie odsetek naliczonych (ale jeszcze nie wypłaconych) ma więc na celu uwzględnienie w kosztach ich wartości.

Jakie przychody i koszty należy uwzględnić w korekcie wstępnej?

W korekcie należy uwzględnić wszelkie przychody i koszty, które są uznane za takie do celów bilansowych a nie do celów podatkowych i odpowiednio takie, które są już przychodami lub kosztami podatkowymi ale nie są jeszcze bilansowymi.

Zgodnie z art. 7aa ust. 3 ustawy o CIT w ramach korekty wstępnej nie należy uwzględniać tylko:

  • przychodów wymienionych w art. 12 ust 4 ustawy o CIT, oraz
  • kosztów niestanowiących koszty związane z przychodami

– za wyjątkiem tych przychodów i kosztów, które podlegają rozliczeniu w innych terminach lub okresach zgodnie z przepisami o rachunkowości.

W art. 12 ust 4 ustawy o CIT zostały wymienione kategorie przychodów, które do potrzeb podatkowych nie są uznawane za przychody. Są to przykładowo otrzymane pożyczki lub kwoty naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od pożyczek. Przy czym w ramach korekty wstępnej należy uwzględniać wszystkie przychody które jedynie tymczasowo są traktowane jako przychody niepodatkowe. Oznacza to, że odsetki naliczone ale jeszcze nieotrzymane pomimo, że zostały wymienione w art. 12 ust 4 ustawy o CIT należy uwzględnić w ramach korekty wstępnej.

W ślad za korektą przychodów w ramach korekty wstępnej należy również uwzględnić wszystkie wydatki, które tymczasowo stanowią koszty niepodatkowe. Dla przykładu takimi kosztami będą kwoty naliczonych ale jeszcze niezapłaconych odsetek lub różnica pomiędzy kosztami amortyzacji bilansowej i podatkowej – jeśli amortyzacja bilansowa pozwalała na szybsze ukosztowienie danego aktywa. Natomiast takimi tymczasowymi „NKUPami” nie będą np. koszty reprezentacji, które są trwale wyłączone z kosztów podatkowych.

Podsumowując, z korekty wstępnej należy wyłączyć te przychody lub koszty które są trwale wyłączone z przychodów lub kosztów podatkowych. Jednocześnie w ramach korekty należy uwzględnić wszelkie tymczasowe różnice w przychodach lub kosztach.

Jak liczyć podatek?

Podatek z tytułu korekty wstępnej liczy się od różnicy pomiędzy przychodami a kosztami. Przy czym:

  • → za przychody uznaje się:
  • przychody  bilansowe, które na dzień wejścia do estońskiego CIT nie zostały jeszcze zaliczone do przychodów podatkowych oraz
  • koszty podatkowe, które na dzień wejścia do estońskiego CIT nie zostały jeszcze zaliczone do kosztów bilansowych;
  • → za koszty uznaje się:
  • przychody  podatkowe, które na dzień wejścia do estońskiego CIT nie zostały jeszcze zaliczone do przychodów bilansowych oraz
  • koszty  bilansowe, które na dzień wejścia do estońskiego CIT nie zostały jeszcze zaliczone do kosztów podatkowych.


Przy wykonywaniu obliczeń pomocna może okazać się kalkulacja sporządzana do potrzeb wyliczenia aktywa i rezerwy z tytułu podatku odliczonego.

Gdzie wykazać podatek od korekty wstępnej?

Podatek z tytułu korekty wstępnej należy wykazać w załączniku CIT/KW do deklaracji CIT-8 składanej za rok poprzedzający wejście w estoński CIT. Podatek należy zapłacić z końcem pierwszego miesiąca następującego po ostatnim roku opodatkowania estońskim CIT. Niemniej w sytuacji jeśli podatnik będzie stosował estoński CIT nieprzerwanie co najmniej 4 lata podatkowe, to zobowiązanie podatkowe z tytułu korekty wstępnej wygasa w całości.

Skorzystaj z nieodpłatnej analizy optymalizacyjnej!

Nasza kancelaria ma duże doświadczenie w przygotowywaniu optymalizacji biznesu. Umów się z nami na rozmowę aby nieodpłatnie dowiedzieć się:

  • → jakie rozwiązanie jest dla Ciebie najkorzystniejsze,
  • → ile możesz zyskać na legalnej optymalizacji,
  • → ile kosztuje wdrożenie proponowanego przez nas rozwiązania.


Pomagamy klientom załatwić formalności tak by mogli prowadzić biznes bez komplikacji. Sprawami zajmujemy się kompleksowo. Wypróbuj nas! 😉

kordiak-michal-specjalista-podatki
Michał Kordiak

Jedna odpowiedź do “Korekta wstępna a estoński CIT”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *